ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΒΒΑ ΜΩΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΙΘΙΟΠΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΓΕΝΕΑΣ

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΒΒΑ ΜΩΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΙΘΙΟΠΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΓΕΝΕΑΣ

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΒΒΑ ΜΩΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΙΘΙΟΠΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΓΕΝΕΑΣ Ἐν τὰς ἡμέρας ἐκείναις θέλει εἴσθαι μῖσος, φθόνος, φιλονικείαι καὶ μάχαι εἰς τὰ κοινόβια, μέχρι φόνων, ὠσαύτως καὶ ἐν ταῖς Λαύραις ἰδιορυθμίαις, ἐκ κακίας τοῦ ἑνὸς πρὸς τὸν ἕτερον πλησίον αὐτοῦ, καὶ ὅτι ἠμελήθησαν οἱ κανόνες καὶ πνευματικοὶ ἀγῶνες. Θέλουν προχειρίζεσθαι ἡγούμενοι καὶ ποιμένες αὐτῶν ἄνδρες ἀρετῆς, ἄπιστοι, ἀπρόκοποι, ἀνωμελεῖς καὶ ἀγροῖκοι, μὴ διακρίνοντες τὴν δεξιὰν ὁδὸ ἐκ τῆς ἀριστερᾶς, ἀμελεῖς καὶ ἀσυντεχεῖς, φιλομέριμνοι καὶ τὰς διακονίας ἀναιδῶς προχειζόμενοι, τὰ πρωτεῖα μὲ δῶρα ἁρπάζοντες καὶ ἐπεμβαίνοντες εἰς τὴν ἡγουμενία, μὴν γνωρίζοντες κατηχεὶν καὶ νουθετεὶν τὸ ποίμνιον τῆς ἀδελφότητας καὶ μὴ γνωρίζοντες ὅτι εἶναι αὐτοὶ τύπος καὶ παράδειγμα ὠφελείας τοῦ ποιμνίου αὐτῶν. Ἐκ τῆς τοιαύτης δὲ ἀμελείας καὶ καταφρονήσεως τῶν ποιμένων ἀπολοῦνται. Μέλλουσι δὲ κολάζεσθαι οὐ μόνον οἱ ἀμελεῖς καὶ ρᾴθυμοι, ἀλλὰ καὶ οἱ δόκιμοι καὶ οἱ ἐγκρατεῖς καὶ ἐνάρετοι ἀδελφοί. Μετὰ ταῦτα εἶδεν ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Μωϋσῆς ὅτι νέφος καὶ λαῖλαψ ὁμίχλη σκοτεινὴ πειρασμῶν φοβεροτάτων ἔπεσεν εἰς τους Μοναχοὺς ἀπὸ τὸ μέρος τῆς ἄρκτου, καὶ ὅτι ἐδιώκοντο οἱ μοναχοὶ καὶ τὸ μοναχικὸ σχῆμα ἀπὸ ὄλεθρον αἱρέσεων ἠναγκάζοντο πολλοὶ ρίπτοντες τὸ σχῆμα νὰ ὑπανδρεύωνται. Τότε οἱ ὀλίγοι ἀγωνιστὲς οἱ εὐδοκιμήσαντες ὡς ἀργύριον καὶ χρυσίον ἐν χωνευτηρίῳ ἐν θλίψει πολλὴ καὶ διωγμῶν ὡς καὶ στενοχωρὶα εὐδοκιμήσουσιν, ὅσοι δὲ φανώσι δόκιμοι καὶ νικηταὶ τῶν τοσούτων δεινῶν πειρασμῶν μεγαληθήσονται καὶ δοξασθήσονται καὶ τιμηθήσονται παρὰ Θεοῦ περισσό-τερον ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς βαστάσαντας τὸ βάρος τῆς ἡμέρας καὶ τὸν καύσωνα καὶ τὸν παγετὸν τῆς νυκτός. Μετὰ ταῦτα εἶδεν ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Μωυσῆς ὅτι παρῆλθεν ὁ χειμὼν ἐκεῖνος τῶν θλίψεων καὶ πειρα-σμῶν καὶ ἡ στενοχώρια τῶν δεινῶν αἱρέσεων καὶ ἐγένετω γαλήνη καὶ ἄνεσις. Πάλι ὅμως μετὰ παρέλευσιν χρόνων τινῶν τὸ Ἀγγελικὸν Τάγμα τῶν Μοναχῶν καὶ περισσότερον τῶν πρώτων, πειρασμοὶ ἐπαναστα-τήσονται καὶ βιαιότεροι. Εἶδεν δὲ ὅτι οἱ Μοναχοὶ συνεμιγνύοντο ἀσέμνως μὲ Μοναχές, καὶ ὅτι ὁμοῦ μὲ τὴν κακὴν ἐπιθυμίαν συνεμήχθει καὶ ἡ τυραννία ὥστε καὶ οἱ μὴ θέλοντες διεφθείρεντο. Οἱ δὲ Ἱερεῖς μὲ πορνείας καταμολυνόμενοι, καὶ αἱ πρεσβύτεραι αὐτῶν μοιχευόμεναι, ὁμοίως καὶ αὐτοὶ ἑτέρας μοιχεύοντες. Τότε δὲ γενήσεται ὀργὴ θεήλατος καὶ καταναλωθήσεται πάσα ἡ πονηρὰ γενεὰ ἐκείνη, καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον. Μακάριοι λοιπὸν τότε ὅσοι οὒχ ὑποκύψωσιν εἰς τὴν ἀνομωτάτην πράξη τῆς ἀσέλγειας ἤτις εἶναι βιαιοτέρα καὶ βαρυτέρα του φόνου, ἀλλ' ἀντιστήσωσιν καὶ ἐλέγξωσιν τὴν ἀνωμίαν ὡς ὁ Πρόδρομος Ἰωάννης, καὶ θριαμβεύσουσι ἐλέγχοντες τὴν αἱμομιξίαν, καὶ ἀποκτανθώσιν ὑπὸ τῶν μιαρῶν καὶ ἀκαθάρτων ἀνθρώπων τοῦ τότε καιροῦ· ἀναπαυθήσονται εἰς τους κόλπους τοῦ Ἀβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν ἐνδοξοτάτων Πατριαρχῶν καὶ κατασκηνώσουσιν ἐν τῆ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων ὠραϊζώμενοι καὶ συνευφραινόμενοι, ὧν καὶ ἠμεῖς τῆς μερίδος ἐπιτύχωμεν χάριτι τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν.