Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Κυριακή, 25 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Δέκατη συνομιλία (ερωτ. 289 -291)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Δέκατη συνομιλία (ερωτ. 289 -291)

289. Που πιστεύετε ότι σώζονται οι μοναχοί ευκολότερα; Στην κοινοβιακή ζωή, στην ιδιόρρυθμη ή στην ησυχαστική;

Λέγει ό άγιος Θεόδωρος ό Στουδίτης τα έξης: «Οι μοναχοί των κοινοβίων σώζονται κατά χιλιάδες, ενώ της ιδιορρύθμου ζωής, ένας στους χίλιους».
Στην κοινοβιακή ζωή πρέπει να υπάρχει ένας νους, μία σκέψης για όλους καί μία ψυχή σ' όλα τα σώματα, όπως λέγει ό Μέγας Βασίλειος.
Ενώ στην Ιδιόρρυθμη ή κελιώτικη ζωή κάνει καθένας ότι θέλει. Κανείς δεν τον κυβερνάει καί δεν του κόβει το θέλημα, παρά μόνο ή συνείδησης του τον καθοδηγεί καί ο Πνευματικός, εάν τον συμβουλεύεται.
Όσο άφορα αυτά να προσέξουμε καί τα λόγια του Γέροντος μας καί ηγουμένου της Συχαστρίας, π. Ίωαννικίου Μορόϊ, ό όποιος έλεγε: «Πατέρες καί αδελφοί, Όταν θα καταστραφεί ή κοινοβιακή ζωή στα μοναστήρια τότε αυτά θα ερημώσουν». Καί έτσι είναι.

Παρασκευή, 23 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Δέκατη συνομιλία (ερωτ. 285 -288)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Δέκατη συνομιλία (ερωτ. 285 -288)

285. Tι έχετε να πείτε για τις φαντασίες πού έρχονται στην ώρα της προσευχής;

Μακάριος είναι ό νους πού προσεύχεται χωρίς φαντασίες, διότι μόνο ό Χριστός δεν είχε φαντασίες, επειδή ήταν Θεός. Ό Αδάμ έπεσε από τον παράδεισο, αφού πρώτα έπεσε στην φαντασία του, διότι φαντάστηκε, κατά την συμβουλή του εωσφόρου, ότι εάν θα φάει από τον απαγορευμένο καρπό, δεν θα πεθάνει στον αιώνα.
Λέγουν οί Άγιοι Πατέρες ότι ό μεγαλύτερος πειρασμός στην ώρα της προσευχής είναι ή φαντασία του νου, πού λέγεται καί «οκτάπους της ψυχής ή «οκτάγωνο». Ονομάζεται ακόμη ή φαντασία και «γέφυρα των δαιμόνων».
Στον καιρό της καρδιακής προσευχής το δυσκολότερο πράγμα είναι ή διαφύλαξης του νου από τον διασκορπισμό είναι πιο δύσκολο ακόμη από το να φύλαξης τον νου από τους λογισμούς. Να παρατηρούμε ότι κάθε τι πού είναι περιφερειακό (έρχεται καί φεύγει), καί φανταστικό, δεν είναι από τον Θεό.
Εάν νομίζουμε ότι μπορούμε να εμποδίσουμε την φαντασία μας, εξαπατόμαστε, δεν μπορούμε να εισδύσουμε στην στενή πύλη της καρδίας, ούτε μπορούμε να φθάσουμε τον Θεό.

286. Γιατί ό άνθρωπος είναι ανώτερος από όλα τα αλλά δημιουργήματα;

Τετάρτη, 21 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Δέκατη συνομιλία (ερωτ. 283 -284)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Δέκατη συνομιλία (ερωτ. 283 -284)

283. Με ποιο είδος προσευχής μπορούμε να φθάσουμε στην θερμή καρδιακή προσευχή;

Με κάθε είδος μπορούμε να αποκτήσουμε την καρδιακή προσευχή. Καί με την ανάγνωση του ψαλτηρίου, εάν την κάνουμε με μεγάλη πίστη καί προσοχή καί με τίς μετάνοιες καί με τους Χαιρετισμούς καί ακόμη με την πνευματική ψαλμωδία, με την νηστεία, και με την ολονύκτια αγρυπνία.
Οί Άγιοι Πατέρες όμως έχουν εκλέξει την ευχή του Ιησού για την απόκτηση της καρδιακής προσευχής, ως την πλέον κατάλληλη. Ανώτερη από την καρδιακή προσευχή είναι ή έκστασης, ή αρπαγή του νου, πού ονομάζεται από τους πατέρας «πνευματική θεωρία», καί συμβαίνει όταν καθαρίζεται τελείως ή καρδιά.
Σ' αυτή την βαθμίδα έφθασε ό Μωυσης, ό Ηλίας, όταν αξιώθηκαν να μιλήσουν με τον Θεό καί είδαν την δόξα Του καί ιδιαίτερα ό Απόστολος Παύλος, ό όποιος ανέβει μέχρι τρίτου ουρανού.

Δευτέρα, 19 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Δέκατη συνομιλία (ερωτ. 278 -282)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Δέκατη συνομιλία (ερωτ. 278 -282)

278. Πάτερ Κλεόπα, για εμάς τους μοναχούς τι είναι πιο ωφέλιμο να κάνουμε στην ζωή;

Εγώ νομίζω ότι το ανώτερο σ' αυτή την ζωή είναι να τα εγκαταλείπει κανείς όλα καί να κλαίει για τίς αμαρτίες του, διότι το ακριβότερο δώρο για εμάς είναι ή αιωνιότητα. Συνεπώς, πρέπει να κάνουμε το πάν για να μη χαθούμε, διαφορετικά μάταια πλέον ζήσαμε σ' αυτή την ζωή!

279. Ποια πνευματική σχέση υπάρχει μεταξύ προσευχής καί αναγνώσεως των ιερών βιβλίων;

Λέγουν οί Άγιοι Πατέρες, ότι ό νους του ανθρώπου με δύο έργα γενικά πρέπει να ασχολείται: Με την ανάγνωση καί την προσευχή. Αυτά βοηθούν πάντοτε το ένα το άλλο. Όταν είμεθα ταραγμένοι καί έχουμε διανοητικά περισπασμό, περισσότερο να διαβάζουμε τα ψυχωφελή βιβλία. Καί όταν ή καρδιά μας ειρήνευσε καί οί σκέψεις μας συγκεντρώθηκαν, τότε περισσότερο να προσευχώμεθα και λιγότερο να διαβάζουμε.

Τρίτη, 13 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 276 -277)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 276 -277)

276. Τι γνώμη έχετε για τον οικουμενισμό καί την παγκόσμια οικουμενική κίνηση;

Εάν ή οικουμενική κίνησης θα διευθυνόταν από την Ορθόδοξο Εκκλησία οί ελπίδες ενώσεως όλων των χριστιανών με τον οικουμενισμό θα ήταν περισσότερες. Άλλα όσο καιρό ή οικουμενιστική κίνησης κυβερνάται από λαϊκούς, δηλ. από την προτεσταντική Εκκλησία, ή οποία δεν έχει Ιεραρχία, καί συνεπώς, ούτε την σωτήριο χάρι, ή ελπίδα της ενώσεως των χριστιανών με τον οικουμενισμό σε μία κοινή καθολική Εκκλησία είναι σχεδόν αδύνατος.
Στον Θεό όμως τίποτε δεν είναι αδύνατον. Είναι πρωτίστως ανάγκη να προσευχώμεθα πολύ, διότι χωρίς τον Θεό τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε (Ίωάν. 15, 5).
Οί συναντήσεις των εκπροσώπων των Εκκλησιών είναι καλές, ευαγγελικές, διότι έτσι οι χριστιανοί γνωρίζονται περισσότερο μεταξύ των καί καταπαύει το μίσος μεταξύ των. όμως από εδώ μέχρι την ενοποίήση όλων των Εκκλησιών ή απόστασης είναι μεγάλη όσο ό ουρανός από την γη, διότι καμία ετερόδοξος Εκκλησία δεν θα αφήσει την πίστη της καί να έλθει στην Ορθόδοξο πίστη.
Ζητάτε ακόμη από τα μέλη των Ορθόδοξων Εκκλησιών, τα όποια τίς εκπροσωπούν να προσέχουν πολύ για να μη εγκαταλείψουμε κάτι από την παράδοση μας, από τίς διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων καί μάλιστα από τα δόγματα της Ορθόδοξου Εκκλησίας, τα όποια διαφυλάχθηκαν καί στερεώθηκαν από τόσους αγίους καί με τόσες θυσίες.

Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 274 -275)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 274 -275)

274. Τι πρέπει να κάνη ή Ορθόδοξος Εκκλησία, οί ποιμένες καί οί πιστοί μας, δηλ. πώς θα αντιμετωπίσουν καλλίτερα τον προσηλυτισμό εκ των αιρέσεων στις πόλεις καί στα χωριά μας;

Για να εμποδίσουν την φθορά της αληθινής καί αποστολικής πίστεως εκ μέρους των αιρέσεων, τόσον οί ποιμένες, Ιεράρχαι, ιερείς καί μοναχοί Όσο καί οί ορθόδοξοι χριστιανοί μας πρέπει να ενεργήσουν με τρεις τρόπους:
α) Πρώτον να διαβάζουν συχνότερα καί με πολλή ευλάβεια καί προσοχή την Αγία Γραφή καί τίς διδασκαλίες περί πίστεως της Ορθόδοξου Εκκλησίας μας, για να γνωρίζουν όσο γίνεται καλλίτερα την αποστολική μας πίστη.
β) Να σπουδάζει καθένας, τόσο οί ποιμένες όσο καί οί πιστοί τα δόγματα της Ορθόδοξου Εκκλησίας μας για να διδάξουν με την σειρά των κατόπιν τους πιστούς των ενοριών,
γ) Οί ποιμένες καί οί πιστοί μας χριστιανοί να αγωνίζονται να ζουν σύμφωνα με τίς εντολές του Ευαγγελίου του Χριστού για να γίνουν σ' όλους παράδειγμα προς μίμηση με τα έργα των. Ό Σωτήρ μας Ιησούς Χριστός ζητά πρώτον από εμάς να εργαζόμαστε τίς εντολές Του καί κατόπιν να μιλάμε στους άλλους γι' αυτές, διότι λέγει: «Ό ποιήσας καί διδάξας μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5, 19).

Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 271 -273)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 271 -273)

271. Ποιες είναι οί μεγαλύτερες αιτίες των αμαρτιών στον κόσμο;

Οί μεγαλύτερες αιτίες πού οδηγούν τους περισσοτέρους χριστιανούς στην απώλεια είναι: «Το κρασί καί γενικώς τα ποτά, οί γυναίκες, ό πλούτος, ή απιστία στον Θεό καί ή τελεία υγεία του σώματος, όπως λέγει ό άγιος Ισαάκ ό Σύρος (Λόγος 5). Εάν αποφύγουμε αυτές τίς αιτίες, με την βοήθεια του Θεού, θα λυτρωθούμε από τίς αμαρτίες καί τον θάνατο.

272. Ό αιώνας μας διακρίνεται για μία γενικά αδυναμία της πίστεως στον Χριστό καί της χριστιανικής ζωής. Ποιος είναι ό αρχικός λόγος της αδυναμίας της πίστεως μας σ' αυτόν τον κόσμο;


Ό πρώτος λόγος της αδυναμίας της πίστεως μας είναι ένας:
Ή αυξήσεις της ανομίας στους ανθρώπους. Ή πίστης ελαττώθηκε λόγω κυρίως των παρακάτω αμαρτιών: Από την υπερηφάνεια, την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην λογική των, από την οποία γεννιόνται οί αιρέσεις, ή παρακοή στον λόγο του Ευαγγελίου καί στους ποιμένας της Εκκλησίας, ή αποξένωσης των χριστιανών από την Εκκλησία, ή έλλειψης ενάρετων ποιμένων, ή μέθη, ή ασωτία κ.λ.π. Αυτή την αλήθεια μας την λέγει ό ίδιος ό Κύριος μας, Όταν λέγει: «Καί δια το πληθυνθήναι την ανομία ψυγήσεται ή αγάπη των πολλών» (Ματθ. 24, 12).

Πέμπτη, 8 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 268 -270)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 268 -270)

268. Τι σημαίνει αυτοεπίγνωσεις καί πώς ωφελεί στην σωτηρία της ψυχής του ανθρώπου;

Ή επίγνωσης του εαυτού μας είναι ένας βαθμός της ταπεινώσεως των λογισμών. Αυτήν είχε ό τελώνης, όταν προσευχόταν στο Ιερό καί επέστρεψε «δεδικαιωμένος εν τω οίκω αυτού» παρά ό φαρισαίος. Ό άγιος Ισαάκ ό Σύρος λέγει γι' αυτήν: «Μακάριος είναι ο άνθρωπος, πού γνωρίζει τίς αδυναμίες του, διότι ή γνώσις αυτή είναι το θεμέλιο, ή ρίζα καί ή αρχή για κάθε είδους αρετή» (Λόγος 21).

269. Ποιος από τους μοναχούς ευαρεστεί περισσότερο τον Θεό; Αυτός πού ησυχάζει στην έρημο με νηστεία καί αδιάκοπη προσευχή ή αυτός πού κηρύττει στους άλλους τον λόγο του Κυρίου για την σωτηρία τους;

Δευτέρα, 5 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 264 -267)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 264 -267)

264. Ποιος είναι ο δυνατότερος λόγος που μπορεί να ωφελήσει τους άλλους;

Ο δυνατότερος λόγος πού μπορεί να οικοδόμηση τους άλλους είναι ό έμπρακτος, δηλ. το παράδειγμα της ζωής μας. Το 'ίδιο μας λέγει καί ό άγιος Ισαάκ ό Σύρος: «Άλλος είναι ό λόγος με το έργο καί άλλος ό ωραίος καί εγκωμιαστικός για τα έργα».

Σ' άλλο σημείο λέγει ό Ίδιος πατήρ: «Γνωρίζει ή σοφία να στολίζει τα λόγια της καί να μιλάει για την αλήθεια, την οποία αγνοεί καί ξέρει ακόμη να δείχνει τα καλά έργα, χωρίς όμως να έχει την επιδεξιότητα να τα εκτέλεση. Ό έμπρακτος λόγος είναι ο οίκος της ελπίδος, ενώ ή θεωρητική σοφία είναι το ενέχυρο της εντροπής».
Δηλαδή, ντροπιάζει την συνείδηση του αυτός πού μιλάει χωρίς να εκτελεί αυτά πού λέγει. Κατόπιν πρόσθεσε: «Τα πολλά λόγια χωρίς τα έργα ομοιάζουν με τον μάστορα, πού ζωγραφίζει με νερομπογιές τον τοίχο καί δεν μπορεί να δροσίσει την δίψα του, καί ακόμη ομοιάζουν με εκείνον πού βλέπει ωραία όνειρα».

265. Πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ό μοναχός προς τους λαϊκούς;

Πάντοτε μόνο με την αγάπη καί την πραότητα καί να προσεύχεται πάντοτε γι' αυτούς. Εάν ήταν δυνατόν να μη τρώγει, να μη χαίρεται και να μη φιλοξενείται με αυτούς, διότι έτσι μας λέγουν οι Άγιοι Πατέρες μας, για να μη γίνει πρόξενος σκανδάλου. Ιδού τι λέγει,

Σάββατο, 3 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 259 -263)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 259 -263)

259. Ένας από τους μαθητές του τον ρώτησε κάποια ήμερα: Πανοσιώτατε πάτερ, με νικά το πάθος της οργής καί σκανδαλίζω τους αδελφούς. Τι να κάνω για να είμαι πράος;

Ό άγιος Έφραίμ ό Σύρος λέγει: «Προκειμένου για τον άπιστο, όταν θέλεις να έλθει στην πίστη, με μεγάλη πραότητα να του μιλάς, διότι ό τρόπος της επιστροφής καί βοηθείας μιας ψυχής είναι μόνο ή πραότης».
Ενώ ό άγιος Γρηγόριος ό Θεολόγος λέγει: «Ή πραότης κυμαίνεται μεταξύ οργής καί αναισθησίας». Συνεχώς λοιπόν, για να αποκτήσουμε το δώρο της πραότητας να προσευχώμεθα με υπομονή καί επιμονή στον Κύριο, να διαβάζουμε τίς διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων κι να βαδίζουμε πάντοτε την μέση καί βασιλική οδό.
Επίσης ό άγιος Γρηγόριος ό Θεολόγος λέγει στους ιαμβικούς του λόγους: «Ό νους εξαπατάται καί ή αλήθεια χάνεται από την υπερβολική αγάπη καί το μίσος». Ό Πνευματικός ιδιαίτερα πρέπει να έχει μέτρο στην πραότητα του καί την αλήθεια, ή οποία να κυμαίνεται μεταξύ αγάπης καί οργής, δηλ. μεταξύ συγχωρήσεως καί επιτιμίου. Αυτός πρέπει να συνδυάζει στην εξομολόγηση την αγάπη με την δικαιοσύνη, ενώ το μίσος και την οργή να τα αντιμετωπίζει με υπομονή καί πραότητα.

Παρασκευή, 2 Νοεμβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 257 -258)


Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 257 -258)

257. Να σας πω καί ένα άλλο πού μου συνέβη στην νεότητα μου.

Όταν ήμουν δόκιμος μοναχός, είχα ταλέντο στην αγιογραφία.
Με δίδαξε την αγιογραφία των εικόνων ένας μοναχός, ονόματι Νείλος από το μοναστήρι Σέκου.
Αφού συνήθισα στο σχέδιο καί την ζωγραφική με νερομπογιές, κατόπιν άρχισα με τα χρώματα. Μερικές φορές ερχόταν ό Ηγούμενος στο κελί μου, κοίταζε πώς αγιογραφώ καί χαιρόταν. Άλλα εγώ είχα αρχίσει να πειράζομαι από τον πειρασμό της φιλοχρηματίας, διότι μόνος μου αγόραζα χρώματα καί όλα τα αναγκαία για τίς εικόνες.
Κάποτε ήλθε ό Ηγούμενος καί Γέροντας μου καί μου είπε:
Τι τιμή έχει αυτή ή εικόνα; Δεν πωλείται, Πανοσιώτατε. Του απάντησα.
Αυτήν, αδελφέ Κωνσταντίνε, να την πώλησης διότι είναι ωραία.
Όταν είδα εγώ ότι πρέπει να παζαρεύομαι με τους ανθρώπους καί να έχω χρήματα, φοβήθηκα μήπως καί με νικήσει ή φιλαργυρία. Μία ημέρα ήλθε ό οικονόμος στο κελί μου καί μου είπε:
Αδελφέ Κωνσταντίνε, άφησε την αγιογραφία καί άιντε στο διακόνημα.
Τότε τα παρέδωσα όλα στα χέρια του Ηγουμένου καί επήρα το διακόνημα του βοσκού των προβάτων της Μονής. Έτσι τότε λυτρώθηκα από δύο πάθη, από την υπερηφάνεια καί από τον φιλαργυρία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου