Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΩΝ,

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΩΝ,
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ενός μεγάλου φιλανθρώπου Αγίου την μνήμη γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία, του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας.

Όλων των Αγίων το γνώρισμα είναι η φιλανθρωπία, η αγάπη τους δηλαδή προς τους ανθρώπους, από την οποία πιστοποιείται και η αγάπη τους προς τον Θεό, όπως το διδάσκει ο Άγιος Ευαγγελιστής.
Μα του Αγίου Ιωάννου η φιλανθρωπία έγινε ονομαστή, ώστε και την προσωνυμία του Ελεήμονος να του απονείμη η Εκκλησία. Φιλάνθρωποι και κοινωνικοί ευεργέται υπάρχουν πολλοί, μα έχει σημασία με ποιόν τρόπο και για ποιόν σκοπό ο καθένας ασκεί την φιλανθρωπία.


Οι Άγιοι βέβαια του Θεού δεν βάζουν τίποτα στο μυαλό τους από εκείνα που σκέπτονται οι σύγχρονοί μας δήθεν φιλάνθρωποι και κοινωνικοί ευεργέται, που όταν δίνουν δεν βλέπουν τον άνθρωπο αλλά τις περιστάσεις.
Οι Άγιοι δίνουν και ευεργετούν για την αγάπη των ανθρώπων και για τη δόξα του Θεού.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας, Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας καταγόταν από την Κύπρο.
Ήταν γιος του άρχοντα Επιφανίου, στα χρόνια του Βασιλιά Ηρακλείου (615 μ.Χ.).
Όταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε και απέκτησε παιδιά, τα όποια ανέτρεψαν με τη σύζυγό του σαν αληθινοί χριστιανοί γονείς. Γρήγορα, όμως, η γυναίκα του και τα παιδιά του πέθαναν.
Ο Ιωάννης είχε μεγάλη περιουσία και του έγιναν πολλές προτάσεις να κάνει καινούργια οικογένεια.
Όμως τις απέρριψε όλες, απαντώντας: "Νομίζω, προς όλους είμαι οφειλέτης. Και δεν το νομίζω μόνο. Είμαι. Διότι οι χριστιανοί έχουμε αλληλεγγύη. Δεν το λέει ο Παύλος; Είμεθα μέλη αλλήλων. Αφού, λοιπόν έχω τη δυνατότητα να δώσω στους αδελφούς μου, άρα είμαι και υποχρεωμένος να δώσω. Να γιατί εργάζομαι και δε θα πάψω να το κάνω. Η περιουσία μου δεν μπορεί να είναι ανώτερη απ’ αυτά τα χρέη μου".


Για τη λαμπρότητα της ζωής του, ο Ιωάννης έγινε Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας.
Διέπρεψε σαν πνευματική λυχνία στην Πατριαρχεία πολλά χρόνια, και έκανε πολλά θαύματα.


Επειδή δε, μοίραζε πλουσιοπάροχα στους φτωχούς την ελεημοσύνη, ονομάστηκε Ελεήμων.
Είχε καταστεί τόσο σεβάσμιος, ώστε και αυτοί οι ειδωλολάτρες τον σέβονταν.


Τελικά, ειρηνικά παρέδωσε την μακάρια ψυχή του στο Θεό (το 620 μ.Χ.).
Και είναι μακάρια η ψυχή του, διότι ο Κύριος λέει:
"Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται"
. (Ματθ. ε’, 7).
Δηλαδή,
Μακάριοι, είναι οι ευσπλαχνικοί στη δυστυχία του πλησίον, διότι αυτοί θα ελεηθούν από το Θεό.



Απολυτίκιον. Ήχος πλ. δ’. Εν τη υπομονή σου εκτήσω τον μισθόν σου Πάτερ, Όσιε, ταις προσευχαίς αδιαλείπτως εγκαρτερήσας, τους πτωχούς αγαπήσας, και τούτοις επαρκέσας· Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Ιωάννη Ελεήμον μακάριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Κοντάκιον.
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὸν πλοῦτον τὸν σόν, ἐσκόρπισας τοῖς πένησι, καὶ τῶν οὐρανῶν, τὸν πλοῦτον νῦν ἀπείληφας, Ἰωάννη πάνσοφε· διὰ τοῦτο πάντες σε γεραίρομεν, ἐκτελοῦντες τήν μνήμην σου, τῆς ἐλεημοσύνης ὦ ἐπώνυμε.

Μεγαλυνάριον.Ἐλεημοσύνης ὁ ποταμός, ὁ τῆς εὐσπλαγχνίας, διανέμων ἐπιρροάς, καὶ καταπιαίνων, ἀπόρων τὰς καρδίας, ὁ μέγας Ἰωάννης, ὑμνολογείσθω μοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου