Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

ΟΙ ΓΟΧ.



ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 15/2/76



ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 15/2/76:

«Οι «Γ.Ο.Χ» έσχισαν την Εκκλησίαν της Ελλάδος, ή μάλλον απεσχίσθησαν από την Εκκλησίαν της Ελλάδος. Η αμαρτία του σχίσματος αυτούς βαρύνει, όχι εμάς… Απεχθανόμεθα τους πρωτεργάτας του ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ και τους συνεχιστάς του».

Ο «Ο.Τ» εξεκίνησε και συνεχίζει την πορείαν του ως εφημερίς αποσκοπούσα εις την προβολήν και άμυναν των Πατερικών Παραδόσεων και την απόκρουσιν των [δυσδιάκριτη λέξη] επιδράσεων εις την Εκκλησίαν μας.
Το Ημερολόγιον δεν είναι παράδοσις, ούτε αποστολική, ούτε εκκλησιαστική. Το ημερολόγιο είναι παράδοσις εκκλησιαστική. Αυτό σημαίνει, ότι η Εκκλησία, το τονίζομεν Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, έχει το δικαίωμα το ημερολόγιον να το κρατήσει ή και να το απορρίψη. Τας ιδικάς της παραδόσεις δεν έχει δικαίωμα να απορρίψη ή αθετήση. Μπορεί όμως να τας βελτιώση ή τροποποιήση, αναλόγως των ποιμαντικών της αναγκών.
Στερρώς εχόμενος ο «Ο.Τ» της απόψεως, ότι αι παραδόσεις πρέπει να διατηρούνται άθικτοι και μη συντρέχοντος λόγου αδηρρίτου να μην αλλοιούνται ουδέ κατ’ ελάχιστον, ακόμη και δια ποιμαντικούς λόγους, ευχαρίστως θα έβλεπεν αποκαθιστάμενον εις την Εκκλησίαν μας το επί αιώνος ισχύσαν Ιουλιανόν Ημερολόγιον.
Παρά ταύτα οφείλομεν να παρατηρήσωμεν προς τους λεγομένους «Παλαιοημερολογίτες» ή άλλως «Γ.Ο.Χ» τα εξής, εις τα οποία όχι μόνον δεν συμφωνούμεν μαζί τους αλλά και έχομεν εκ διαμέτρου αντίθετον γνωμην.
Α) Άλλο μια παράδοσις εκκλησιαστική, έστω η σπουδαιοτέρα, και άλλο ΣΧΙΣΜΑ εις την Εκλησίαν χάριν της δήθεν τηρήσεως της παραδόσεως αυτής. Το σχίσμα δεν συγχωρείται ούτε με μαρτύριον, διότι τότε και το μαρτύριον δεν είναι μαρτύριον αλλά απλώς βίαιος θάνατος.
Β) Οι Πατέρες (Φώτιος, Πέτρος Αντιοχείας, Μάρκος) τονίζουν ότι η διαφορά εις επουσιώδη σημεία δεν επιτρέπεται να γίνεται αφορμή σχισμάτων ή διατηρήσεως σχισμάτων εις την Εκκλησίαν.
Γ) Οι «Γ.Ο.Χ» έσχισαν την Εκκλησίαν της Ελλάδος, ή μάλλον απεσχίσθησαν από την Εκκλησίαν της Ελλάδος. Η αμαρτία του σχίσματος αυτούς βαρύνει, όχι εμάς.
Δ) Σχισθέντες οι «Γ.Ο.Χ» εγκατελείφθησαν από την χάριν του Θεού, ίσως επειδή δεν εφοβήθησαν τον Θεόν να κατακρίνουν ολόκληρον την Ορθόδοξον Εκκλησίαν ως στερηθείσαν της Χάριτος του Θεού. Έτσι 1) Εσχίσθησαν μεταξύ τους εις «παρατάξεις», ή άλλως αλληλοαναθεματιζομένας «Εκκλησίας» (Ματθαιϊκοί, Φλωρινικοί κλπ). 2) Παρέβησαν τόσους Κανόνας, όσους ποτέ Εκκλησιαστικόν Σώμα, αφού έφθασαν να πράξουν τα εξής ακατανόητα ακνονικώς (χειροτονία επισκόπου από έναν επίσκοπον, μικτά μοναστήρια, χειροτονία επισκόπου Γ.Ο.Χ υπό Ρουμάνου νεοημερολογίτου, απόρριψις και καταδίκη αγίων, αναχειροτονία, βλασφημία του αγίου Πνεύματος).
Ε) Παρ’ ότι μόνον 55.000 άτομα (ολιγώτερα ναι, περισσότερα όχι), λόγω επάρσεως εξ επηρείας του Δαιμονίου των Σχισμάτων και Αιρέσεων εκήρυξαν ότι τα μυστήρια των Νεοημερολογιτών και των Κοινωνούντων μετ΄αυτών, ήτοι όλων των Ορθοσόξων, αφού όλοι οι Ορθόδοξι του Κόσμου κοινωνούν μεθ΄ημών και ουδείς μετ’ αυτών, είναι άμοιρα θείας χάριτος και συνεπώς μάταιαι τελετουργίαι. (Παρά ταύτα παίρνουν ως «λουκούμι» ‘ο,τι εμείς πετάμε εις τον σκουπιδοντενεκέ!).
Στ) Το σχίσμα κρίνεται με βάσιν την επικοινωνίαν με τα 4 Ρωμέϊκα Πατριαρχεία. Η Αίρεσις με την ανάπτυξιν διαφόρου διδασκαλίας. Άρα, αφού οι «Γ.Ο.Χ» δεν έχουν επικοινωνίαν μετά των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων και τας Αυτοκεφάλους Εκκλησίας, είναι ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ. Όσον και αν τους συμπαθούμεν, είμεθα υποχρεωμένοι να είπωμεν την αλήθειαν.
Ζ) Η ιερωσύνη των «Γ.Ο.Χ» και των δυο Παρατάξεων [σημ.Αντ.Εγκόλπιου: σήμερα είναι περίπου 12] αιωρείται εις τον ΑΕΡΑ. Άρα εις τους «Γ.Ο.Χ» ουδεμία βεβαιότης υπάρχει ότι έχουν τα μυστήριά τους χάριν.
Η) Ουδέποτε θα συγχωρήσωμεν εις την ηγεσίαν τους, ότι ακόμη δεν έχουν αφορίσει την ενεργουμένην υπό ακαθάρτου πνεύματος «μοναχήν» Μαγδαληνήν την υβρίζουσαν τον Άγιον Νεκτάριον. Η ενέργειά της και η προς αυτήν ανοχή των προϊσταμένων της αίρουν μεταξύ ημών και αυτών τείχος ανυπέρβλητον, ωρύσσουν χάσμα αγεφύρωτον.
Συμπερασματικώς τονίζομεν:
Αγαπώμεν τας Παραδόσεις της Εκκλησίας μας. Θα ηθέλαμε και το Ημερολόγιον να αποκατασταθή εις την Παλαιάν του μορφήν, παρ’ ότι η ΔΙΟΡΘΩΣΙΣ του δεν το μετέβαλεν ούτε το ηλλοίωσεν, ούτε το ανέτρεψεν.
Αγαπώμεν και τους αγνούς παλαιοημερολογίτας, αλλά μόνον τους αγνούς. Απεχθανόμεθα τους πρωτεργάτας του ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ και τους συνεχιστάς του.
Ευχόμεθα να πρυτανεύση παρ’ ΑΠΑΣΙ ΠΝΕΥΜΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΩΣ, ώστε να πανηγυρίσωμεν την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Δακτυλογράφηση από το Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον
Το άρθρο υπάρχει στην εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» της 15ης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου